We commemorated 6th anniversary Rohingya Genocide Day
Date: August 25, 2023
Today, we lead a gathering in Camp 15 to commemorate the 6th anniversary of Rohingya Genocide Day in Camp 15, Cox's Bazar Bangladesh.
The speech delivered in English at our gathering
Assalamualikum ww, Good morning every one! Today, as we gather to commemorate the solemn occasion of the 6th anniversary of the Rohingya Genocide Remembrance Day, our hearts are heavy with the weight of a tragedy that continues to haunt us. This day serves as a painful reminder of the loss, suffering, and unfathomable atrocities endured by the Rohingya people. First and foremost, we express our heartfelt gratitude to Bangladesh, a nation that has extended its hand in our darkest hour. With hopeful hearts, we look to Bangladesh, trusting that their unwavering support will continue until the day our journey towards justice and resolution is complete. On this dark day, we recall the moment when our lives were forever altered. We remember the homes that were taken from us, the loved ones we lost, and the horrifying scenes of our villages in flames. The echoes of innocent Rohingya lives being torn apart, their futures stolen, still resound within our hearts. We stand here today as survivors, witnesses, and victims of genocide. Six years have passed since that tragic day, and yet the pursuit of justice from the international community remains elusive. We ask ourselves, why has the path to justice been so difficult? With each passing day, our trust in the international justice process decrease. In our collective plea for justice and resolution, we request the international community to unite their efforts and work tirelessly towards finding a comprehensive solution for the Rohingya crisis. The time for effective action is now. The suffering endured by the Rohingya people cannot be ignored any longer. We find ourselves at a critical juncture—a moment that may well be the last chance for the international community to address our plight. Should we continue to witness insufficient progress, we, the Rohingya community living in the refugee camps of Bangladesh, may be left with no alternative but to proceed for unprecedented measures. These struggle to return our country may led us potentially crossing the border back into Myanmar as a united front. No demand for oppressor can be achieved until we force them to accept our righteous cause. Right to liberty freedom equality struggle must continue so long it is not achieved or fulfilled. Our struggle to return our homeland will continue at any cost with supreme sacrifices. As we look to the future, our hopes are anchored in the collaborative efforts of the international community, the United Nations, ASEAN, and particularly the UN Security Council, alongside the steadfast partnership of Bangladesh for the sustainable Repatriation of FDMN. But no significant steps had been taken by ant parties so far to return on our homeland ARAKAN. We don’t want to stay in Bangladesh any long. Bangladesh has given us land, shelter and food to survive. We gratefully acknowledged the remarkable humanitarian assistance provided by Bangladesh Government, Specially Honorable Prime Minister Sheikh Hasina and citizens of Bangladesh. Till now no UN Org or International Community has not taken any credible steps for repatriation rather they started suggesting us to stay in Bangladesh. This is inhuman for us to live away from our mother land. Have UN or anyone asked us what we want we don't want to stay in Bangladesh rather our only demand is to quick return to our homeland Myanmar ARAKAN. We strongly rise our voice and put forward our demand to go Myanmar Rakhine ARAKAN; The original home of Rohingya people. Our demands: 1. Returning of Rohingya must be to original lived homeland, accompanied. 2. Assurances of safety, security, and dignity, all within the upcoming summer. 3. Restored to us as Myanmar citizenship with full citizenship rights like other 135 ethnic groups of Myanmar. Let us remember this day not only as a reminder of our shared tragedy but also as a call to action. Let our voices rise above the anguish, demanding justice for the Rohingya people. May our collective efforts pave the way for a world in which such atrocities are never repeated, and where all communities can live in peace, harmony, and security. Thank you.
The speech delivered in Burmese at our gathering
လေးစားအပ်တဲ့ ဘင်္ဂလားဒေရှ့် အစိုးရ အာဏာ ပိုင်များ၊ သတင်းမီဒီယာများနဲ့ ကြွရောက် လာကြတဲ့ ရိုဟင်ဂျာမိဘပြည်သူအပေါင်း တို့အား ”Asslamualikum” မင်္ဂလာပါ လို့ ဦးစွာပထမနှုတ်ခွန်းဆက်သ အပ်ပါတယ်။ ဒီနေ့ဟာဆိုရင် အားလုံးသူသိတဲ့အတိုင်း (၆)နှစ် မြောက် Rohingya Genocide Day ဖြစ်ပါတယ်။ မြန်မာ့အာဏာရှင်တွေက ကျနော်တို့ရဲ့ ညီအစ်ကို မောင်နှမ၊ ဆွေမျိုးမိတ်သင်္ဂဟ အားလုံးကို တစ်ကွဲတစ်ပြားစီ ဖြစ်အောင် ရည်ရွယ်ရှိရှိ လုပ််ကြံဖန်တီးခဲ့တဲ့ဝမ်းနည်းကြေကွဲဖွယ်ရာနေ့လည်းဖြစ်ပါတယ်။ လူကြီးမိဘများခင်္ဗျား- ကျနော်တို့ရိုဟင်ဂျာများသည် မြန်မာနိုင်ငံ အာရ်ကာန်ဒေသရဲ့ မူလဘူတဌာနေ တိုင်းရင်းသား ဖြစ်ပါတယ်။ ၁၉၆၂ နောက်ပိုင်း အာဏာရှင်ကြီးဦးနေဝင်း က စ၍ခေတ်အဆက်ဆက် စစ်အာဏာရှင်တွေကြီးစိုးခဲ့တဲ့ အစိုးရကိုယ်တိုင် စနစ်တကျ Genocide ကျူးလွန်ခဲ့တာ ကမ္ဘာ့အသိပင်ဖြစ်ပါတယ်။ စစ်အာဏာရှင်များသည် လူမျိုးရေး၊ ဘာသာရေး ဝါဒမိုင်းတိုက်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံသားအချင်းချင်းအထင်အမြင်လွှဲမှားစေကာ ကျနော်တို့ရိုဟင်ဂျာတွေရဲ့ နေအိမ်တွေကိုမီးရှိုး၊ပညာရှိလူငယ်တွေကို ရက်ရက်စက်စက်သတ်ဖြတ်၊ သက်ကြီးရွယ်အိုတွေကို အရှင် လတ်လတ်မီးရှိုး ၊ ကလေးသူငယ်တွေ မီးလောင် တိုက်သွင်း၊ အမျိုးသမီးတွေကို အတင်းအဓမ္မမုဒိန်းကျင့်၊ သတ်ဖြတ်၊ ပစ္စည်းတွေကို လုယက် စသည်ဖြင့်လူမဆန်စွာကျူးလွန်ခဲ့တာကို ကျနော်တို့ ဘယ်တုန်းကမှ မေ့နိုင်မည်မဟုတ်ပါ။ ဒီလိုမျိုး ရိုဟင်ဂျာတွေကို ကျူးလွန်ခဲ့တဲ့နေ့ ဖြစ်တဲ့အတွက် ဩဂုတ် ၂၅ ရက်နေ့ကို Rohingya Genocide Day အဖြစ်သတ်မှတ်ကြေညာပေး ရန်အထူးတောင်းဆိုအပ်ပါတယ်။ လူကြီးမိဘများခင်္ဗျား- အမှန်တရားကို ဘယ်လိုနည်းနဲ့မှ ဖုံးကွယ်ထားလို့မရပါ။ လောကပါလတရားကိုလက်ကိုင်ထားပြီး အမှန်တရားဘက်သို့ဦးညွှတ်စေချင်ပါတယ်။ လောကဓံတရားရဲ့ အကျိုးဆက်ကြောင်း ကျနော်တို့ရဲ့ ကံကြမ္မာဟာ ဒုက္ခသည်ဘဝရောက်နေရင်လည်းပဲ တစ်နေ့မဟုတ်တစ်နေ့ ကျနော်တို့ အိမ်ကိုပြန်နိုင်မှာသေချာပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်ကံကြမ္မာကို ကိုယ်မှာပဲဖန်တီးရတဲ့အတွက် စည်း စည်းလုံးလုံး၊ ညီညီညွှတ်ညွှတ်နဲ့ လုပ်ဆောင်တတ်ဖို့လိုပါတယ်။ နိုင်ငံတကာအနေနဲ့လည်း ကျနော်တို့ရဲ့အကျပ်အတည်းကို နားလည်းခံစားတတ်ပြီး ရေရှည်တည်တံ့တဲ့ အဖြေ တစ်ခု ရရှိနိုင်အောင် တရားစီရင်ရေးမဏ္ဍပ်မှာ အချိန်ဆွဲမနေဘဲ ICJ ၊ ICC ၊ အာဂျင်တီးနား တရားရုံးများတွင် အမှုရင်ဆိုင်နေရတဲ့အကြမ်းဖက်စစ်တပ်အား အမြန်ဆုံးစီရင်ချက်ချမှတ်ဖို့လိုအပ်ကြောင်း ဒီနေရာကနေ တောင်းဆိုချင်ပါတယ်။ တရားမျှတမှုကိုလိုလားတောင့်တနေသော မြန်မာနိုင်ငံမှ လူပုဂ္ဂိုလ် တစ်ဦးချင်းစီကိုလည်းကောင်း၊ အဖွဲ့အစည်းတွေကိုလည်းကောင်း အမှန်တရားဘက်သို့ ပူးပေါင်း ဆောင်ရွက်စေလိုပြီး တရားမျှတမှုပေါ်ဆောင် နိုင်အောင် အားပေးကူညီစေချင်ပါကြောင်း ပြောကြားလိုပါတယ်။ လူကြီးမိဘများခင်္ဗျား- ကျနော်တို့ရဲ့ အမိမြေဌာနေဒေသမှ အတင်းအဓမ္မ မောင်းထုတ်ခြင်းခံရပြီး (၆)နှစ်ထိထိ ဒုက္ခသည်ဘဝဖြင့် အခက်အခဲမျိုးစုံရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့ နေရသကဲ့သို့ ယခုအချိန်တွင် မြန်မာနိုင်ငံအနှံအပြားမှာ နေထိုင်နေတဲ့တိုင်းရင်းသားပြည်သူတွေ အားလုံးနီးပါး ဒုက္ခခံနေရတာကို တွေ့မြင်ကြားသိနေရသည့်အတွက်လည်း များစွာဝမ်းနည်းကြေကွဲရပါတယ်။ ဘဝတူ အချင်းချင်းလက်တွဲပြီး အမှန်တရားကို ရင်ဝယ်ပိုက်ကာ အကြမ်းဖက်အာဏာ ရှင်အုပ်စုကို အမြစ်ဖြတ်ချေးမုန်းနိုင်ရေးအတွက် ကမ္ဘာ့တရားခွင့်တွင်သက်သေထွက်ဆိုပေးရန် လိုအပ်ကြောင်း တိုက်တွန်းနိုးဆော်အပ်ပါတယ်။ နိုင်ငံတကာအဖွဲ့အစည်းတွေဖြစ်တဲ့ ကမ္ဘာ့ကုလသမဂ္ဂ (UN)၊ အစ္စလာမိစ်ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရေးအဖွဲ့(OIC)၊ဥရောပသမဂ္ဂ (EU)၊ အဖရိကသမဂ္ဂ (AU) ၊အရှေ့တောင် အာရှနိုင်ငံများအဖွဲ့( ASEAN) အပါအဝင် သက် ဆိုင်ရာ နိုင်ငံများသည် မြန်မာစစ်တပ်၏ Genocide ကျူးလွန်မှုအပေါ် တားဆီးခြင်းမပြုခြင်း၊ အရေးယူမှုအားနည်းနေခြင်းသည်အကြမ်းဖက် သမားကိုအားပေးရာရောက်ကြောင်းထောက်ပြ ချင်ပါတယ်။ ကျနော်တို့သည်နောက်ထပ် ထပ်ပြီးဒုက္ခသည်အဖြစ်မနေချင်ပါဘူး။ ဒါကြောင့် တရားမျှတပြီး လုံခြုံရေးအပြည့်ဖြင့် ဂုဏ်သိက္ခာရှိရှိမိမိဌာနေ နေရပ်သို့ အမြန်ဆုံးပြန်နိုင်အောင် ကျနော်တို့နဲ့ တိုင်ပင်ညှိနှိုင်းပြီး ရေရှည်တည်တံ့ ခိုင်မြဲတဲ့ အဖြေကို ကျနော်တို့မျော်လင့်လျက်ရှိနေပါကြောင်း ပြောကြားရင်း နိဂုံးချုပ် လိုပါတယ်။
Our founder joined in another gathering that took place in Kutupalong Camp 1E where he shared his speech both in Rohingya and English as below.
Rohingya speech:
English Speech:
Today marks the 6th Anniversary of the Rohingya Genocide—a black reminder of the atrocities that have scarred our lives. We stand here before the international community, the ICC, and the ICJ to convey our disappointment in the delayed pursuit of justice.
We are not just victims; we are survivors demanding accountability. The echoes of our suffering cannot be ignored any longer. Justice delayed is justice denied. We urge you to expedite the process of justice and hold the perpetrators accountable for the genocide.
Our needs go beyond food and shelter; we seek justice and the means to rebuild our lives. Let our resilience serve as a testament to our determination. The international community must stand with us, ensuring that justice prevails and the tools for our recovery are provided.
Inaction only perpetuates the injustice. Let us turn our collective pain into a step for change. The time for justice is when if not now?
Comments